Sapat na ba? (MK)

" Pambihira naman Gardo! Hindi ka parin makakabayad ng utang mo!? "

" Kaya nga po ako rumiripite sana ee.  pangako ko po , huling huli na. Sa katapusan po."

"Sigurado ka? Ay siya sige , sana ee mapagamaot na't gumaling tatay mo."

" Salamat po! " paiyak na sinabi ni Gardo.

Nang makalabas ng bahay ni Mang Karding si Gardo , buluong bulungan ang sumalubong sa kaniya. Ang malamig na hangi'y humampas sa kaniyang mukha habang kaharap ang mga taong naglalapat ang taynga at bibig. 

" Uy , Alam niyo ba? ...."                       " Grabe talaga no?...."

            " Oo daw ee.. tapooos."                               " Umoovering ang dating dre. "

Dahil ipinanganak na hindi basagulero , hindi niya nalang napansin ang mga nagbubulungan madla sapagkat isa sa mga tinuro ng kaniyang ina na , " Wag kang mananakit kahit na sinasaktan ka." Kaya nama'y nagpatuloy siya. Patungo siya sa kanilang bahay upang tingnan ang kalagayan ng kaniyang ama na mahina't saktin pa. May TB daw itong si Mang Edgar , kaya siya madalas nilalayuan ng tao para iwas hawa. Pagpasok niya sa kanilang munting tahanang nakatayo sa tabing ilog , nakita niya ang tatay niyang naghihingalo at pawis na pawis habang kinakaligkig.

" TAY! Anong nangyayari!? TAY! "

"Hindi ko na kaya anak. Mukhang..mauuna na ang tatay sa'iyo. Magiinga-"

"ANO BA TAY?! SUSUKO KA NALANG BA?! Akala ko ba ikaw ang King dito sa tabing ilog?! Bakit ka susuko agad?!"

" Hindi ako sumusuko , Noon palang , lumalaban na ako. Pero mukhang ang laban na ito , ay nasa kaniyang katapusan na..*cough* *cough* , magiingat ka anak. Maraming...salamat at ako'y iyong minahal. Mauuna na ako ha? MagIingat ka. " At hindi na napigilang humagulhol ni Gardo. Ngayon lang umiyak si gardo ng ganito , bagama't dahil sa kaniyang masayahing muukha , hindi mo kagad mapapasuko si Gardo ng ganun ganun lang sa isang problema. Naging masakit ang pagkakawala ng kaniyang ama. Natatandaan niya yung mga paalala lagi ng kaniyang ama tuwing nasa ilog , nagpapahangin , "Anak , ang buhay ay parang ilog , tatandaan mo lagi na ang ilog ay may mga batong matitilos na babangga sa iyong daan papunta sa malawak na karagatan , kaya wag kang susuko , dahil kapag dumating ang bagyo , darating ang araw at sisikat sa iyo. "  Napapaluha siya tuwing naalala niya ang mga katagang pagpapaalala sa kaniya. Kaya pagkatapos at pagkatapos ng babaang luksa , bumalik na siya sa dating Gardo , masaya , positibo at palangiti sa problema. Ang tanging pagkakaiba nga lang , ee , magisa nalang siya sa kanilang tahanan. Isang araw , naglalakad siya papuntang bayan upang mamili ng makakain nang may nakabangga siyang lalaking malaki ang katawan at mukhang maiinit ang ulo. Natabig niya ang malaking braso nito at sinabing , " Ay , Pasensiya na Pare. " sabay ngiti ng maayos.

"NILOLOKO MO BA AKO?! KILALA MO BA ITONG BINANGGA MO HA?!" sabay tapon sa mga pinamili sa sobrang galit.

" Hindi nga ee , Pasensiya na talaga , Hindi ko sinasadya. " sabay kamot sa ulo.

" Hindi mo sinasadya?! HA?! Patatawa tawa ka pa diyan! " Sinapak ng lalaki si Gardo. Nagtinginan naman ang mga tao na parang walang pakialam. Siguro natatakot sila dun sa lalaki.

" Pasensiya na talaga pare.. Hindi ko sinasadya. Seryoso na ako. Pasensiya na talaga. " sambit ni Gardo habang haplos haplos ang kanyang pisnging namamaga mula sa suntok.

" Walang Pasepasensiya saken! Magdurusa ka ng todo!" At sinapaksinapak ng lalaki si Gardo hanggang mawalan ng malay sa gitna ng daan . Mga ilang oras pa'y nagising siya , wala paring tumulong sa kaniya kahit na nasa gitna na siya ng daan. Bumangon siya ng hinang hina at kinuha ang sumbrerong gawa sa dayami. 

"Whew , mukhang napasabak ako dun aah. HAHAHA! " napakamot nalang siya sa ulo habang tumatawa sa daan.

Pag dating sa bayan , nagtitinginan na naman ang mga tao sa kaniya , hindi dahil pinaguusapan siya , kundi dahil sa may malaking pasa siya sa pisngi. Hindi naman ang nagatubili ang isang babaeng tindera ng isda na nadaanan niya , 

" Tooy , Bakit ganan ang itsura mo? Nabugbog ka ba? "

" HAHAHA! Opo. " tumawa nalang siya.

" At talagang tumatawa ka pa niyan ha? Iulat mo kaya sa mga kinauukulan? Ay Aba! Hindi dapat ganan ang trato sa mga tao ngayon. "

"Ok lang po Ate . ' ngumiti siya ng walang alinlangan sa kalooblooban,

" SiyaSiya , Eto oh , bumili ka ng isda , bawas na ng bente pesos para sa iyo. Nakakaawa ka kasi. "

"NAKO! SALAMAT PO ATE! :))"

Nakangiti si gardong umalis sa tindahan at naghanap naman ng karne na pwede maiulam man lang. Minsan kasi siya mag karne kaya ngayon , itatrato niya namna ang sarili bilang HARI sa kaniyang munting Kastilyo.

" Pare! Karne ka dyan oh! " sigaw ng mama mula sa kalayuan kaya lumapit si Gardo.

" Kuya , Magkano po kada kilo? "

"170.Bili ka na dito."

" Ehh kuya , pwede bang bibili ako ng isang kilo pero kalhati ang bayad?"

" Nako naman tutoy , Nagbibiro ka ba? Mahi-" hindi na pinatapos ni gardo ang sinasabi ng mama

" Tutulungan ko na lang po kayong magkabenta. Pakiusap lang po. Kailangan ko lang po talaga ng isang kilo. Pangako po. Makukuha ko po yung kalhati ng 170 sa aking pagtulong sa inyo. Pakiusap lang po." seryosong sinabi ni Gardo.

" Grabe ka talaga , Eh siya sige! Total masakit narin ang likod ko , ee tulungan mo nalang ako dito." ngiting sinabi ng mama. Sa pagbayag niya , laking tuwa ni Gardo , kaya naman ginawa niya ang lahat para makabenta ng marami. Naglako na siya , sumayaw sa gitna ng daan , kumanta sa taas ng mesang pinaggagayatan ng mga baboy at baka pati na mga manok , nag alok ng ilang mga "PROMO" at sa uli , nalagpasan niya ang kotang pinangako niya , sobra sobra pa. 85 Pesos dapat ang makuha niya , pero ang kinita ng tindahan ng mama , 600 pesos sa 3 oras na pagtulong nito.

" SALAMAT TALAGA! Gusto mo bang magtrabaho dito saking tindahan iho? Malaki ang kikitain mo kung itutuloy mo lang yang ginagawa mo. Hindi sapat ang kalahating kilo ng manok , eto , tanggapin mo itong 300. Kalahati yan ng kinita natin. ;) Sa susunod , kung gusto mong tumulong , pumunta ka lang dito ha?" Masayang masaya ang mama pati na si Gardo. Umalis si Gardo upang maghanap naman ng kaunting gulay. Sa paghahanap niya , nakakita siya ng matandang babaeng isang tambakol ang mukha na nakaupo sa ilalim ng malaking payong habang nagpapaypay at nagpapahangin. Tinanong niya ito kung, "Ale , Ano pong problema?" at sinabing , " Wala kang pakialam! Bibili ka ba o hindi? " 

"Ah , Opo , Opo , Magkano po ang isang bawang? Isang Sibuyas at  isang balot ng paminta?"

" Bale , Bente tutoy. "

" Ah , bilihin ko na po. eto po ang bayad." binigay ni Gardo ang Bente pesos. Nang maibigay ni Gardo ang Bente pesos. Dali dali itong umalis , at pagalis niya , bakas ang ngiti sa labi ng tindera. Siguro , dahil sa Bente pesos na sinulatan niya ng , " Wag po kayong magreklamo daihl mainit , Kasing ganda po kayo ng sikat ng araw kapag ngumingiti."

Pag balik niya sa bahay niya , Kinuha niya ang mga binili nyang mga pagkain at nagsimula na siyang magluto ng kaniyang paburito, Inasal na Manok. Ang ina niya ang nagutor sa kaniyang magluto nito kaya naman alam niya na ang pasikot sikot sa kusina. Mga 2 oras din siyang nagluto. At dahil isang kilo ang nakuha niyang manok , marami din siyang nalutong Inasal kaya nagtabi siya para bukas. Tinuring niya ang sarili niya bilagn maharlikang kumakain ng Inasal. Ninamnam niya ang pagkain na para bang langit ito para sa kaniya. Napangiti nalang siya habang tinitingnan ang stik na ginamit niya pantuhog sa manok. Kinabukasan , nagbaon siya ng niluto niya at dinala sa trabaho , at dahil nga sa bayan ang trabaho niya , dadaan siya kung san dumaraan ang nanakit sa kaniya kahapon. Dalawang tuhog ng manok ang dinala niya at isang tasa ng kanin na nakabalot sa dahin ng saging. Mga ilang minuto ng paglalakad , nagkasalubong na sila ng nanakit sa kaniyang lalaki.

" IKAW NA NAMAN!? ALAM MO!? NAKAKA-" Bago pa man matapos ang sinasabi niya , nakaharap na sa kaniya ang isang tuhog ng inasal na manok sa kaniya. Tila binibigay ni Gardo ang isa para sa kaniya sabay sabing , 

" Nagluto nga pala ako , para sa'yo to. Hindi ito sigurp sapat para sa'yo , pero sana , maintindihan mo , na hindi ako lalaban kung sakaling mananakit ka pa ulit , mahal ko kung sino mang kilala ako.  Tinuro ng aking ina , na Huwag mananakit pag sinasaktan , ang dapat lang daw gawin , ipagluto sila ng Inasal na Manok na may halong pagmamahal , pangunawa at pagpapatawad . Alam kong katulad din kita. Namatay ang tatay mo kasabay ng tatay mo. Sabay nagdalamhati ang ating mga ina. Ang pagkakaiba nga lang ee , nasa langit na ang aking ina , ang iyo ay nadine pa. Kung sakali bang sasaktan mo ulit ako , kakainin mo ba ito? Sapat na ba ito upang mapasaya ko ang araw mo? Kulang pa yung suntok mo sakin sa pisngi upang tapatan ang hapdi at sakit na naramdaman ko nung namatay ang tatay ko , siguro ganun din para sayo , pero sana wag ka nang malugmo pa , dahil alam ko , Sapat na ang Bente Tres na taong kapiling natin sila. Kaya kung binato ka ng bato , batuhin mo ng Inasal na Manok ,  baka siguro , masiyahan pa ang mga nanakit sa'yo. :)" 

" Bakit mo ito ginagawa? Masaya ka dahil sinapak at binug bog kita kahapon? "

" Oo , :) Ngayon ko lang kasi naramdaman ang balat ng aking kapatid, ^^"